جلالالدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی ( ۶ربیعالاول ۶۰۴، بلخ یا وخش – ۵ جمادیالثانی ۶۷۲ هجری قمری، قونیه) (۱۵ مهر ۵۸۶ – ۴ دی ۶۵۲ هجری شمسی) از مشهورترین شاعران ایرانیتبار پارسیگوی است. نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلالالدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده میشدهاست. در قرنهای بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفتهاست و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانستهاند. زبان مادری وی پارسی بوده است.
زادروز : ۶ ربیعالاول ۶۰۴ قمری
بلخ (افغانستان امروزی) یا وخش
درگذشت : ۵ جمادیالثانی ۶۷۲ قمری
قونیه
آرامگاه : قونیه ترکیه
محل زندگی : ایران – تاجیکستان/افغانستان و ترکیه کنونی
ملیت : ایرانی
لقب : مولانا – مولوی – خَمُش
دوره : خوارزمشاهیان
مذهب : اسلام,اهل سنت
آثار : مثنوی معنوی – دیوان شمس – فیه ما فیه
والدین : پدر: بهاءالدین ولد
literaturedanesh...برچسب : جلال الدین محمد بلخی که بود,جلال الدین محمد بلخی کیست,جلال الدین محمد بلخی معروف به مولوی,جلال الدین محمد بلخی مولوی,جلال الدین محمد بلخی ویکی پدیا,جلال الدین محمد بلخی زندگینامه,جلال الدین محمد بلخی,جلالالدين محمد بلخي,اشعار مولانا جلال الدین محمد بلخی,مثنوی مولانا جلالالدین محمد بلخی, نویسنده : 1sohrabpopa بازدید : 106